طيبه سهيلا
طیبه سهیلا
تندیسی ز آزادی
وطن خسته
وطن خاموش
تو آزرده، تو ویرانی
ولی محکم تو بر جا چه ایستایی
صبوری را تو فریادی
هزاران عرش باور را
تو آغازی تو پهنایی
شکوه اوج را مانندی
درون وسعت هر آبی باور
سهمگین، ساده و خاموش
چو تندیسی ز آ زادی
هوای اشتیاق خفته در قلبی
که می رقصد درون سینۀ
هر فرد آزادی
تو بال آرزو، تو شوق پروازی
ز گمنامی
رهایی را رسیدن را
تو آغازی تو انجامی
الا ای میهن و مامن
تو جنگجوی کهنسالی
عقابین چشم، بلند بالا
ستبر بازو، سهمگین گام و کوه پهلو
که تا بوده ست رزمیده
برای عز و آزادی.
دنمارک ماه اسد ١٣٨٤