عزيز عليزاده
عزيز عليزاده
تقدیم به فرهیخته بانوی افغان دختر خورشید لیلا صراحت روشنی
در عـزای سالروز سفرش به دیار ابدیت. یادش گرامی بادا !
سرود سوگواری
آنروز خورشـید گریه میکرد
مهتاب سیاه پوش بود
ستاره گان چشمک نمیزدند
ابر های سیاه و سپید
معلق میان زمین و آسمان
پرخاشگرو مطلاطم تر بودند
طبیعت رخت غـم پوشیده بود
مرغکان سرود سوگواری سرداده بودند
و چلچله زیبای بیش از دیگران
نا آرام وبی قرار مینمود
از شاخهء به شاخهء میجهید
و میخواند:
امروز رخت سفربست
دختر خورشید
به دیار جاویدان پیوست
دلبر خورشید
صراحت رفت، روشنی کم شد
از بر خورشید
شعر بر بستر غم بنـشـسـت
از دفتر خورشید
جولای 2005 دنمارک
زندگی چیست ؟
وجیزه ها
زندگی واژه است شیرین با طعمی تلخ
زندگی گل سوری است که بدست باد پرخاشگر سپرده شده
زندگی باورکردن به ناباوری ها ونابرابری های هستی است
زندگی فـریادی است که از گلون خشک مظلومی میخیزد، بر سنگ مینشیند امـا بر قلب سنگی بی تأثیر است !
زندگی سایه وجود است چون بار گرانی بر پیکر هستی
زندگی مار خوش خط و خالی است با زهری گوارا بربدنه هستی !
زندگی سرچشمه جود و سخا است و غـفـلت ناپـذیر!
زندگی دردیست که باواژه تلخ مــرگ درمان پـذیر است !
زندگی سرود خوش آیندیست که در گوش مردگان زمزمه میشود !
باور به زندگی باور به سپیدی است که روی سیاهی نقش شده باشد !
زندگی یعنی تغـذیهء زمین خاکی با گوشت، پوست و استخوان !
زندگی قدم گذاشتن بر روی دایره بی پایان زمان است !
زندگی قدم باشهامتی است در مسیر پر خطر بقا !
زندگی عجله بسوی آیندهء سرشار از سیاهی و سکوت است !