سرود
شنو که باد بها ري سرود ميــــــخواند
به گوش هستي و گيتي د رود ميخواند
لبيک کنان درختان شـــــــگوفه آورده
براي ابر بهاري د رود ميخوانـــــــــــد
شنو که باد بهاري سرود ميـــــــخواند
نوا گرند به شادي پرند گا ن مســـت
غريوابر بهاري د گر سکوت شکست
بهار بار نموده به شاخه ها گلهــــــــا
هزارهزارگلي درهزاران رنگ که رست
شنو که باد بها ري سرود ميــخواند
چه جوش رنگ و شگوفه به باغ با ر شده
به هر درخت که بيني چوآن نگار شده
عروس باغ به تن گل نموده بار شـــده
فضاي دشت و د من باز لا له زار شده
شنو که باد بهاري سرود مــــــيخواند
۱۶.۵.۰۵ برلين