ظاهر تایمن

شاعر: Warsan Shire
از کتاب: “مردانِ ما از ما نیستند”
فارسی نوشتِ شعر از: ظاهر تایمن

___________________________

چی داریم

مردانِ ما از ما نیستند.
حتا پدرم که آن بعد ظهر رفت، از من نیست.
برادرِ زندانی ام از من نیست.
کاکاهایم، خانه می روند و به کله هایشان گلوله می خورد. از من نیستند.
پسرانِ کاکایم، که برای کم و زیاد بودنشان، درکوچه چاقو کاری می شوند، از من نیستند.
و بعد مردانی را که می خواهیم دوست داشته باشیم، می گویند که،
ما خیلی از دست داده ایم و زیاد سیاه پوشیم،
بارِ غمِ ما سنگین تر از آن است که عشقِ آنها باشیم،
می روند و ما سوگ آنها را هم می گیریم.
مگر ما این جا برای همین ایم؟
که در آشپز خانه بنشینیم و با انگشتانِ خویش حساب کنیم،
آنهای را که مُردند، کسانی را که رفتند،
و دیگرانی را که پولیس، مواد مخدر، مریضی و یا هم
زنی دیگر بُرد؟
پذیرفتنی نیست.
به جلد ات نگاه کن، آن دهان، آن لبان، آن چشمان ،
آه خدای من، گوش ده به آن خنده.
تنها تاریکی یی را که باید بگذاریم در زندگی ما بیاید. شب است،
حتا برای آن هم مهتاب داریم.
___________________________