وحید قاسمی
 

            

                                       شناسنامه و سرمایه واقعی هنرمند دستاوردهای اوست

به نام خدای یگانه
من وحید قاسمی سلام، صمیمیت و ارادت خویش را حضور یکایک اشتراک کنندگان نشست امروز (پنجم نوامبر 2016) که در برنامه گرامیداشت زنده یاد داکتر اکرم عثمان گرد آمده اند، تقدیم میدارم.

نخست از دست اندرکاران گرانمایه نهاد فرهنگی کلوپ قلم به خاطر فعالیت‌های همیشگی شان در عرصه پاسداری و پایداری فرهنگ سرزمین ما ابراز سپاس مینمایم.

در محفل گرامیداشت و یادبود از کارکردهای ارزشمند چهره ماندگار عرصه فرهنگ و ادبیات زبان فارسی جاودانیاد داکتر عثمان با چند سخن کوتاه مراتب حرمت خویش را نسبت به این شخصیت والای کشور بیان میدارم:

از آوان کودکی تا نو جوانی آواز رسایش را از طریق رادیو و برنامه‌های ادبی مانند "زمزمه‌های شب‌هنگام، رادیویی مجله و ... میشنیدم و این آواز مرا با نام و نشان بزر گان شعر وادب آشنا میساخت. دکلمه‌ی اشعار وترانه‌ها از حنجره دلپذیرش مرا با شعر، عشق، عرفان و نا گفته‌های بیشتر آشنا میساخت. همچنان با خواندن و شنیدن داستانهایش برخی از رازهای تاریخ شفاهی و فرهنگ مردم افغانستان برایم روشن گردیده‌است.

به عنوان قدرشناسی و برای خشنودی روح این شخصیت والا خاطره‌ی را از نخستین دیدارم با داکتر صاحب اکرم عثمان را به یاد می‌آورم:

به گمانم شانزده سال قبل یا بیشتر از آن داکتر صاحب به تورنتو (کانادا) تشریف آورده‌بود. اتحادیه افغانهای مقیم تورنتو محفلی را برای بزرگداشت از این شخصیت گرامی راه اندازی نمودند.

من نیز با جمعی از ارادتمندان دیگرش در محفل اشتراک نموده، خود به ایشان معرفی کردم. وقی نوبت سخنرانی شان رسید، پس از صحبت‌های عالمانه و دلنشین یا ذکر دعا به روح استاد قاسم افغان سخن را چنین آغاز نمود:

"افسانه‌یی را که خدمت شما میخوانم "مرد و نامرد" نام دارد. این قصه در ستایش یکی از فرزندان آزاده و سرشناس وطن ما استاد قاسم مرحوم است و مطمین نیستم که داستان من قدر این مرد بزرگ را ادا کرده‌باشد. باز هم برگ سبزی در پیشگاه آن آزاده مرد پیشکش میکنم. خدا کند مقبول دوستان قدردان استاد قاسم مرحوم قرار گیرد".

او داستان را به خوانش گرفت و در خاتمه مجلسیان همه از شیوه داستان‌سرایی ونگارش او با کف زدنهای پیاپی استقبال نمودند. این خاطره خوش و زیبا برای همیشه در ذهنم حک گردید.

همه داستانهای داکتر صاحب اکرم عثمان بازتاب ارزشهای انسانی میباشد که در زندگی و فرهنگ این سرزمین خیلی مهم بشمار میرفت.

مرد نمیرد به مرگ، مرگ ازو نامجوست/ نام چو جاوید شد، مردنش آسان کجاست

روحش شاد و یادش گرامی باد.

**
با احترام
وحید قاسمی
کابل/ دوم نوامبر 2016
 

 

 


 
برگشت به صفحهء اول