عزيز عليزاده
عزيز عليزاده
دنمارک
پيام تسلیت
وقتی انسانی رخت سفر به دیار ابدی میبندد، همه یی ما از شنیدن چنین خبری متأثیر میگردیم. اما زمانی که یک انسان فرهنگی دارای کارنامه های بزرگ ادبی همانند رازق فانی از جهان چشم میپوشد، قلبها فشرده میگردد و سایۀ غم ملتی را و حتی میتوان گفت ملت هارا در سوگ و ماتم خودش می نشاند.
دیروز صبح زود سایت های انترنیتی را دید میزدم، وقتی سایت برگنامۀ فانوس را گشودم، چشمم به نخستین عنوان درشت آن دوخته شد: رازق فانی از جهان رفت.
پس از خواندن چنین خبری جهان پیش چشمم سیاه شد و تا شام دیروز 23 اپریل غزل
همه جا دکان رنگ است همه
رنگ می فروشد
دل من به شیشه سوزد همه سنگ می فروشد
درگوشهایم طنین انداز بود. در چنین حالتی چه باید کرد؟ باخودم اندیشیدم که باید نوشت، خانواده و جامعه فرهنگی را باید تسلیت گفت تا خود را نیز تسلی داد.
با تأسف که جامعه فرهنگی
افغانستان یکبار دیگر در سوگ شاعر وارسته و فرهنگی فرهیخته در سوگ و ماتم
نشست. رازق فانی شاعر والامقام افغان دار فانی را وداع گفت و به جاویدانگان
پیوست. من این ضایعه بزرگ را به خانواده مرحومی و به تمام جامعه فرهنگی
فارسی زبانان بویژه فرهنگیان افغانستان تسلیت میگویم.
روحش شاد باد!
عزیز علیزاده
«»«»«»«»«»«»«»«»