نوروز انگيزه و رسالت فرهنگی
از بشير عزيزی
نوروز و رسالت فرهنگی نام کتاب ارزشمندی از جناب بشير عزيزی است که در قطع و صحافت زيبا و کاغذ مرغوب در 135 صفحه به نشر رسيده است.
برعکس شمار کثيری از نويسندگان ما که به شرح و توصيف ظواهر يک موضوع بسنده می کنند، آقای عزيزی به معنای درونی «نوروز» توجه کرده و آن مقوله را در اتباط به تاريخ اجتماعی و فرهنگ مشترک مردم منطقهء ما به بررسی گرفته است.
چنانکه می دانيم استبداد به گونه های مختلف بر روان و رفتار اجتماعی ما اثر کرده و در موارد زيادی موجب تنگ نظری شده است. نه تنها جسم و جان ما از آن ستم دير پا «نهادی شده» و همه جانبه زيان ديده بلکه جغرافيا و ساخت ذهن ما هم به کژانديشی لغزيده است.
يکی از آن ناهنجاری ها، سلاخی سنن نيکو و ارزش های فرهنگی ما در پای خـُلق و خوی مهاجمان باديه نشين و صحراگرد بوده است که هنگام غلبهء نظامی بر شهر های پيشرفته و فرهنگيافته از خود واکنش بدوی نشان می دادند و با عنف و شدت عمل می کوشيدند مقياس های زندگی خود شان را بر مردم ما تحميل نمايند.
چنانکه خلفای ستمگر اموی تجليل از عيد باستانی «نوروز» را قدغن کردند و نگذاشتند که ملل مفتوحه در قالب و ساختار فرهنگی خودشان تکامل نمايند.
نويسنده در ارتباط با اين تعذير به نکتهء ظريفی اشاره کرده و آن اينکه خلفای اموی و بعضاً عباسی از دريافت هدايای نوروزی شاد می شدند اما «نوروز» را به عنوان حسن مطلع و آغاز زندگی متعاليتری قبول نداشتند.
نکتهء جالب ديگری که نويسنده بر آن تأکيد بيدارکننده دارد مقارنت و مشابهت شيوهء برخودر طالبها ـ اين نمايندگان معاصر جهل و جنون ـ با سنت جليل «نوروز» بود که از متن و بطن همان تيره انگاری بدوی سر کشيد و تداوم فرهنگ ملی ما را جلو گرفت.
اين نبرد هنوز ادامه دارد و نويسندهء سختکوش ما جناب بشير عزيزی با تأليف اثر بسيار نفيس «نوروز انگيزه و رسالت فرهنگی» گام بلندی در جهت بيداری وجدان مردم ما برداشته است که شايان تحسين و مبارکباد است.
ما مطالعهء اين کتاب محققانه را به خوانندگان فردا توصيه می کنيم.
(فردا)
******