داکتر سجاد احمد حمیدی
پژوهشگر در دانشگاه ویسکانسین، آمریکا
دولت و
پارلمان افغانستان و حادثه قندهار
حادثه تلخ کشته شدن 16 نفر از افراد بی گناه توسط یک سرباز آمریکایی، موجی
از ناراحتی و عصبانیت در جامعه افغانستان به وجود آورده است. دولت و مجلس
افغانستان بیانیه های شدیداللحن صادر کردند و خواستار محاکمه سرباز خطاکار
در افغانستان شدند. ولی این حادثه و واکنش ها به آن وجه دیگری هم دارد که
خوب است به آن توجه شود.
طبق آمار کشته شدن غیر نظامیان توسط نیروهای خارجی از سال 2008 به این طرف
کاهش بسیار محسوسی داشته است و مواردی هم که اتفاق افتاده است طبق یک پلان
برای کشتار افراد غیر نظامی نبوده است بلکه اقدام یک یا تعدادی از سربازان
(مانند همین حادثه اخیر قندهار) بوده است. ولی در طرف مقابل ان آمار نشان
می دهد که کشتار مردم بی گناه توسط طالبان سیر صعودی داشته است و این کشتار
نه به صورت یک حادثه سهوی در صحنه جنگ و یا اقدام خود سرانه یک فرد بلکه به
صورت سیستماتیک در طول سال های گذشته دنبال شده است. سوال این است که دولت
و مجلس افغانستان و حتی آنانی که از حادثه قندهار خشمگین هستند تا حالا
همین عکس العمل را در مقابل کشتار هر روزه ای که توسط طالبان صورت می گیرد
داشته اند. یا انان را که علت اصلی جنگ و ویرانی و حضور نیروهای خارجی در
کشور هستند، برادر خطاب می کنند و برای خوش آیند آنان به محدود کردن آزادی
ها و به محاق بردن حقوق انسان ها می اندیشند. به همین دلیل موضع گیری تند
دولت و پارلمان که حقوق ماهانه خود را هم از کمک های آمریکا می گیرند
تاثیری در آینده در جهت کاهش این حوادث نخواهد داشت.
سوال دیگری که مطرح می شود این است که آیا تلفات هر روزه کودکان و مادران
افغانستان به خاطر سوء مدیریت دولتمردان فاسد به دلیل نداشتن آب سالم و
خدمات صحی کمتر از کشته شدن غیر نظامیان در حادثه دیروز قندهار است. آیا
میلیارد ها دلاری که برای توسعه بخش آب، صحت، انرژی و آموزش وارد افغانستان
گردیده است به مصرف صحیح رسیده است یا اینکه توسط دولت مردان غیر متخصص و
فاسد و در زد و بندهای پشت پرده حیف و میل شده است. امروز افغانستان
بالاترین نرخ مرگ و میر مادران را در جهان دارد که علت آن نبود آموزش و
نبود خدمات صحی است. مرگ و میر به علت عدم دسترسی به آب سالم و نبود خدمات
درمانی از جمله بالاترین در دنیا است به نحوی که طبق گزارش یونیسف روزانه
600 کودک در اثر ابتلا به بیماری های قابل درمان جان خود را از دست می دهند.
این در حالی است که تا کنون هیچ یک از کسانی که از کشته شدن بیگناهان در
حادثه امروز برانگیخته شده اند، واکنشی به مرگ هر روزه مردم بی گناه از خود
نشان نداده اند. آیا پارلمانی که پس از دوسال به وزرای رد شده دوباره رای
اعتماد داد بدون اینکه به ضعف های آنان در طی سال ها تصدی امور بپردازد خود
در مرگ روزانه 600 کودک به مانند همان وزارا و دولت مردان فاسد و بی کفایت،
سهیم نیست؟ آیا شایسته است کشوری که سرانه منابع آب آن بیش از کشورهای
همسایه است و در 10 سال گذشته حمایت های جهانی را هم داشته است همچنان عدم
دسترسی اکثریت مردم به آب سالم و در نتیجه نرخ بالای مرگ و میر را داشته
باشد؟ آیا این پارلمان و این دولت صلاحیت محکوم کردن حادثه قندهار را دارند؟
آنچه واضح است این سرباز آمریکایی متخلف طبق قوانین آمریکا و مانند موارد
مشابه قبلی محاکمه و مجازات خواهد شد ولی تا وضعیت این است این حادثه آخرین
حادثه از این نوع نخواهد بود همچنان که کشتار مردم بی گناه به صورت
سیستماتیک و در سطحی بسیار بالاتر توسط طالبان و رنج و مرگ و میر هر روزه
مردم به سبب دولت غیر پاسخگو و فاسد و مجلس معامله گر نیز، همچنان ادامه
خواهد داشت.
«»«»«»«»«»«»
________________________________________________________