نعمت الله تُرکانی
این دو سروده ام را که از همه اشعارم پسندیده ام، صادقانه به صفحه "سوی
فردا" تقدیم میکنم.
برگ سبز است تحفۀ درویش چه کند بینوا همـــــین دارد
با عرض ارادت
نعمت الله تُرکانی
دیوان جزا
میکشــد ما را به گــمراهی، غم شبگــیـر ما
تا عداوت بین ما، از غــیرشــد تعـــبیــر ما
هیـــچ امــیدی نمیـبــاشد به لطــــف زنــدگی
گر ندارد آب غـــیرت، قمـــه و شمــشیر ما
دیگران در فکر فردا روز وشب در جستجو
عــمر در غفــلت نشستیم، این بود تقصیرما
جنــگل ما را روباهـــی پادشاهـــی میکنــد
کــس نمـــیدادند کجــا گیــرد، نشان شیر ما
چــشم ما را بسته انــد، داریم زبان بلهـوس
شعر بزم اهــریمن گردیده است تقریر ما
حکمـت سر مشق دیوان جزا از بهرچیست!
با کدامــین خامه ی بنــوشته اند تقـــدیر مـا
12.02.2007
توفـــان خـزان
دردی که رســد مـــا را، با هـیــچ مپــــندارش
خـــواهی چــو دمی ناید، در قـــلب تـو آزارش
امــروز مــنم تنهـــا افــــتاده بــه درد وغـــــم
هــر کــس به تـمنایی رفــته است پی کـــارش
ایــن رســم نمــــیدانم، یکــباره چــسان آمد؟!
که اینگونه طبیبان نیست غمخوار به بیمارش
شـــاید که تـو میـــدانی این قصـه ی بازاری
حــراج طــلا آمـــد کــس نیست خـریــدارش
فــــریاد و فغــــان دارند اهــــــل نظـر دنیـا
بیــــمایه شـــده قـــاضی، احکامش و آثـارش
در خــانه ی حــق خــواند فتـــوی جعـلکاری
پــوشیــده نگه دارد حــــق را زیر دستـارش
در باغ ارم پیچـــد توفـــان خـزان امــروز
بشکستـه درخت سیب برگش و همـه بـارش
فبروری 2008
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری