پیام استاد واصف باختری به مناسبت برزگداشت
داکتر حمیرا نکهت
دستگیرزاده
سلام بر خاتون شعر ، از ژرفای انزوای خاکستری خویش به شهبانوی
آتشین زبان غزل درود می فرستم.
سپاسگزارم از برنایان و برنادیدارانی که این همایش خجسته را برای گرامیداشت
دختر شایسته ی مادر گیسو سپید زبان فارسی دری برپا داشته اند.
بانو حمیرا نکهت دستگیرزاده فرزند برومند هرات ،فرزند افغانستان و فرزند
جغرافیای پهناور زبان فارسی دریست. او از شهریست و نای هستی او از نیستانی
بر دمیده است که در پایانه ی سده پنجم ،موفق ابن علی ارزشمند ترین دفتر
پزشکی در همان متن تاریخی را در آنجا نوشت و خداوندگار مناجات و منازل زیبا
ترین نیایش ها را در آنجا نگاشت. شهری که کودکانش در سده ی پنجم سند باد
نامه ای ازرقی میخواندند شهری که نام های شکوهمند و باآفرین فرزندان
گرانمایه ی آن جامی و کاشفی و میر علی ومیر عماد و بهزاد در بسا از کرانه
های گیتی هنگامه می آفرینند .
در همین سده ی روان فرهنگیان هرات از استاد صلاح الدین سلجوقی تا استاد
لطیف ناظمی و محمد کاظم کاظمی و احمد ضیا رفعت ، پاسداران آگاه گنجینه های
دانش و فرهنگ سرزمین ما هستند.و استاد محمد علی عطار و استاد محمد سعید
مشعل یکی با هفت قلم و دیگری با هفتاد آرایه بر اورنگ خط و نقش نشسته اند.
بیگمان در چند دهه ی پسین غزل زبان فارسی- دری به اوج های نوینی دست یافته
است .در کشور ما یکی از سخنوران آگاه و توانای که در بال گشایی بیشتر این
سیمرغ به عرق ریزی روانی پرداخته است خانم حمیرا نکهت دستگیرزاده است . غزل
حمیرا نکهت از یکسو خون تاریخی غزل هزار ساله ی فارسی را در رگهای خویش
دارد و از سوی دیگر سروده های او با یاخته های تازه تصویر های درخشان ِ نو
آورانه و زبان پرنیان گونه درخشش ویژه ی می یابند .
برای این شاعر والا و انسان والا و برای خانواده گرامی و فرزندان او پیروزی
و بهروزی آرزو میکنم.
دخترم حمیرا نکهت دستگیرزاده ! بگذار صنعت التفات بکار برم ، تو از بلورین
روان ترین آدمیانی هستی که من در سراسر زندگی خویش به آنان برخورده ام .
شعرت همیشه مرهم ناسور های روانی من بوده است و دلنوازی هایت همواره نوشینه
ی که تلخی های جهان را برای من گوارا ساخته .
به کوری چشم فرهنگ سوزان وزن ستیزان پیکان شعرت را برجبین این تاریخ عفن
محکم تر بکوب!هماره سر افراز باشی و هماره افرینشگر!
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری