بشير سخاورز
بشير سخاورز
لپه سلو
١
لپه سلو يا هجای خاموشی
زير بار حجم نفرت
زير بار بيم و اميد
می كشد اكنون نفس.
لپه سلو٬ بوی گندمزار يأس
دست های استخوانی مرد های پير
چشم های ميخكوب
- بر آسمان دودی اندوه.
لپه سلو٬ قصهء تكرار تأريخ
بيشهء بيرنگ
نالهء در خود فرورفته
۲
مردی از ره می رسد
بوی "راكی" در نفس هاش
با لبان خشك می گويد:
"بيچی بولی!"
توضيح:
لپه سلو= قريه يی از مردمان صرب در پريستينا٬ كاسوو٬ يوگوسلاويای پيش.
راكی= شراب تلخی كه مردم قريه از آلو می سازند.
بيچی بولی= در زبان صربی "فردا بهتر خواهد بود".
شاعر مدت پنج سال است كه در يوگوسلاويا زندگی می كند.